บทที่ 122 เหลือเพียงสามวัน

อัลเบอร์ต้าหมอบลงหลังรถคันหนึ่ง กดตัวเองให้แนบสนิทกับตัวรถ พยายามอยู่นิ่งให้มากที่สุด เวลาดูเหมือนจะเคลื่อนไปอย่างเชื่องช้า แต่ละวินาทีให้ความรู้สึกราวกับชั่วนิรันดร์

"เฮ้ มีใครไปยุ่งกับกระป๋องสเปรย์ของฉันรึเปล่า" เสียงหนึ่งตะโกนขึ้น ห่างจากอัลเบอร์ต้าไปแค่รถคันเดียว

"เปล่า"

"อาจจะมีใครเดินไปชนโ...